serialowy zawrót głowy

Hmmmm... seriale
Temat rzeka.

Większość, które polecałabym już się skończyły, albo nawet zostały anulowane bardzo szybko. Ale spróbujmy, może jakoś je posegreguję:

1. Miniseriale:

- The Spies of Warsaw/Szpiedzy w Warszawie: ujdzie. Oglądnęłam, no bo pasuje oczywiście oraz  z powodu Davida Tennanta, którego lubię i cenię. Nie przepadam za filmami historycznymi, a zwłaszcza za kolejną odgrzewką z ciężkich czasów II wś, ale zaciekawiło mnie spojrzenie innych na naszą historię. Można oglądnąć w wolnej chwili.

- Single Father: również David Tennant. Tym razem jednak polecam zdecydowanie. O życiu i ludziach, którzy mają właściwie normalne problemy oraz o miłości, stracie i o dzieciach. Wzruszający, jeśli momentami lekko naiwny.

- Wallander - na podstawie książki, kryminalnej, szwedzkiej, 3x3 odcinki, w roli głównej genialny szekspirowski aktor Kenneth Branagh, którego mniej zainteresowani klasyką mogą kojarzyć z HP oraz (dla mnie zaskoczenie) współreżyser marvelowskiego Thora. Polecam - momentami genialny, zdjęcia potrafią powalić na nogi, ciężki, depresyjny, pod koniec 3 serii miałam ochotę sobie żyły podciąć. Do tego mają słabego tłumacza na polski: gdzieś na promie do naszej ojczyzny wisi napis: 'wating room - czekanie sali' :D google translator?

- Alice/Alicja - 2 odcinki, świetny, wprawdzie to nie Burton, ale i tak dobra zabawa dla wszystkich z klubu "we are all mad here'

- Sherlock - bosze bosze, kiedy w końcu ta trzecia seria, ja rozumiem, też bym wszystko rzuciła, żeby zagrać w czymś od Tolkiena, ale ile można męczyć ludzi? No ile?? [o serialu wcześniejszy post]

2. Anulowane/1 sezon:

- The Unusuals/Komisariat drugi - zaczęłam z powodu Jeremy'ego Rennera. Świetny jest, dziwaczny humor, ale tylko 10 odcinków i nie ma szans na więcej. Jedną z ról gra ta laska, co w Housie była taką dziwną, superinteligentną świętoszką (nie wiem jak ją tam zwą, ale tutaj, w serialu gra o niebo lepiej)

- Moonlight/Pod osłoną nocy - nie skończyli nawet pierwszego sezonu. O wampirach, ale widać bez błyszczących nastolatków nie da rady. Raczej przyjemna ciekawostka dla fanów krwiopijców, ale można, można. :)

- Vexed - są dwa sezony, ale ja obejrzałam tylko pierwszy. Ponoć w dwójce zmieniają aktorkę - czyli dobrze, że nie oglądałam. Ale pierwszy mi się podobał, można się pośmiać.

- The Finder - kochałam ten serial, ale nie zdołał się obronić - tylko jeden sezon. A potem umarł grający w nim Michael Clarke Duncan (Zielona Mila) i teraz to i tak nie warto kontynuować. Główny bohater jest genialnym świrem - (czyli obok genialnych antybohaterów-  mój ulubiony typ).

- Firefly - nieco kiczowaty serial SF, ale mnie się podobał. Jest do tego nakręcona pełnometrażówka 'Serenity'. Trzeba lubić te klimaty, żeby strawić.

3. Zakończone (i w większości sławne) - tutaj będzie więcej.

- te, których nie trzeba przedstawiać: Z archiwum X, That 70's Show/Różowe lata 70-te, Przyjaciele - te w całosci, Dr House, Dexter, CSI - częściowo, w końcu się mi znudziły.

- The Hour/Czas prawdy - wspomniany gdzieś wcześniej przy okazji Bena Whisawa - absolutnie trzeba obejrzeć, chyba że próbuje się rzucić paleni = wtedy nie!

- Six Feet Under/Sześć stóp pod ziemią - 5 sezonów o rodzinie grabarzy. Jedną z głównych ról gra Michael C. Hall, (lepiej znany jako Dexter). Cały serial przesiąknięty jest cieniem śmierci, bohaterowie są trochę skrzywieni, ale przez to prawdziwsi. Humor i łzy. Oglądnęłam go praktycznie na raz: nie miałam pracy, ktoś mi bliski leżał w ciężkim stanie w szpitalu i nie mogłam spać. Myślę, że popłakałam się kilka razy.  Zdecydowanie polecam.

- Two and a Half/Dwóch i pół - uwielbiałam, póki nie wypierniczyli Charliego. Goły tyłek Kutchera to nie powód by oglądać serial, więc przestałam. Ale część z Sheenem, kiedy nie wiadomo, czy to rola czy Sheen jest naprawdę pijany jest rewelacyjnie zabawana.

- Fringe - zaczęli jako pokłosie Archiwum X, potem było coraz dziwniej i mniej logicznie. Oglądnęłam wszystkie 5 sezonów, ale to głównie z sentymentu do miłych bohaterów. Można spróbować, jeśli się lubi SF, ale ogółem niezbyt wybitnie.

- The 10th Kingdom/Dziesiąte królestwo - jeden sezon, ale dlatego, że historia została zakończona. Bardzo dobry serial fantasy, choć z niskim budżetem, warto obejrzeć, przeuroczy Scott Cohen jako Wilk.

- Torchwood  - jeśli się lubi Doktora Who, a chciałoby się zobaczyć coś bardziej dla dorosłych polecam Torchwood. Homofobom odradzam - i idąc tym tropem:

- Queer as Folk (USA version - Brytyjczycy stchórzyli bardzo szybko, szkoda się kłopotać) -  tu z góry ostrzegam - główni bohaterowie to w większości homoseksualiści obu płci. Nie ma owijania w bawełnę, bardzo dużo seksu, ale też sprawy jak coming out, AIDS, adopcja dzieci, narkotyki, homofobia. Warto oglądnąć, jeśli nie ma się problemu z dość dosadnymi scenami. Jedną z głównych ról gra Gale Harold, którego też można ponoć zobaczyć w Gotowych na wszystko. Temat kontrowersyjny, ale dali radę - 5 sezonów.

4. Się toczą i je oglądam:

- Bones/Kości - 8 sezon, wciągam jak uzależniona, oczywiście się pogorszył, ale nadal zajmuje moją uwagę. Główna para bohaterów świetnie zsynchronizowana :) Uwielbiam przy nim jeść, zwłaszcza jak znajdują jakieś wpół nadgniłe szczątki. ;) Polecam.

- Body of proof/Anatomia prawdy - myślałam, że nie będzie 3 sezonu, ale ruszyli. Niestety nie ma już jednego z moich ulubionych bohaterów, więc nie wiem, jak długo będę oglądać. Jak wyżej, lubią się mamrać w ciałach ofiar przestępstw.

- Grimm - fantasy, środek drugiego sezonu. Nierówny, czasem świetny, czasem zbyt przewidywalny. Oglądamy z M.głównie dla Kapitana (Sasha Roiz). Trzeba samemu spróbować, może przypaść do gustu (serial, nie Sasha. Sasha przypadnie na pewno)

- Arrow - słaby, słaby, o dziwo drugi sezon kręcą. Znów wraz z M. głównie opaczamy głównego bohatera, który ma w kontrakcie przykaz, że w każdym odcinku musi przez 10% czasu być pół nagi - i myślę, że to mu nakręca popularność, w sumie [puściła sobie kawałek] jestem tego pewna.

- Supernatural/Nie z tego świata - oglądam, ale serial umiera. Fantasy, Jensen Ackles, Misha Collins - więc da się oglądać mimo, że to już 8 sezon. A ponoć będą następne...

- Doctor Who - to też serial dla z lekka uzależnionych od specyficznego SF. Współtwórcą jest
Steven Moffat (geniusz od Sherlocka). Podróże w czasie i przestrzeni, kosmici, mutanci, David Tennant, Matt Smith, humor, dinozaury, konwencja serialu sprawia, że można upchnąć tam wszystko. Osobiście bardzo lubię, ale nie każdemu się spodoba.

- Gra o tron/Game of Thrones - hmmm, oglądam, ale wielkim fanem nie jestem. Zaczęło się ciekawie, ale - bądźmy szczerzy - jak mi ktoś wycina ulubionych bohaterów zanim zdąży okrzepnąć we mnie moje przywiązanie do nich - to mi się nie chce oglądać dalej, zwłaszcza, że małego sadystycznego dzieciaka nikt jakoś nie chce usiec. I co z tego, że tak jest w prawdziwym życiu, że podłe charaktery radzą sobie lepiej? Życie to ja mam na co dzień, nie po to oglądam seriale :D

To najważniejsze. :)